Meeting the Trumps

Lief Dagboek
Vandaag staat mijn wekker om 8:10, we moeten ons namelijk om 8:50 verzamelen voor de bus naar Washington DC. Dus om 7:30 sta ik gedouched en wel klaar. Natuurlijk geheeld gekleed in het Oranje. De bus die achter ons RV staat draait ook al warm. Om 8:48 op na de bus waar nog zo een man of 10 staat te wachten. Na ingecheckt te hebben krijgen we nog een uitleg wat we kunnen verwachten bij de entree van een overheid gebouw of museum. Eigenlijk gewoon overal bodyscan. We rijden af en moeten nu vijf kwartier luisteren naar verhalen van twee luchtmacht pensionado’s die voor ons zitten. Als we aankomen zijn we blij eruit te mogen. We worden afgezet bij het Capitool, hier zullen we vanmiddag ook weer worden opgepikt. Mica ons ervaring deskundige gaat ons voor naar een eerste bezienswaardigheid met Restroom en wifi. Vervolgens lopen we naar Washington monument een grote obelisk en vervolgens WO2 monument, Lincoln Memorial naar het witte huis(je). Dacht mezelf eens te trackteren op zo een hotdog die je iedereen in series eten. Een fiasco bluh. Gaan we van de week in NY nog maar eens proberen. Na de National Chrismastree in front of the white House te hebben gekeken wordt het tijd voor ons dagelijks Starbucks shot. Ik doe tegenwoordig ook een beetje in koude coffee, maar heb dan nog wel vaak last van brainfreece. Weer ff opgefacebook and internet en op naar The national museum of natural history. Van alles over dieren en natuur. van skeletten tot opgezet. Dyno’s etc etc. Als we buiten komen is het zo lekker warm dat we opzoek gaan naar vlees op de bbq. Misschien een beetje raar maar wij zijn bijzonder. Helaas eindigt dit avontuur in een MacD. Als na 13 kilometer gewandeld en gekeken te hebben zijn we weer bij het Capitol. Voor de volgende keer blijft nog zeker het Air&space nog over en het Holocaust Memorial museum. De ene helft van team pensionado’s zit al op ons te wachten, de andere helft is voor het mooie te laat. Er schijnt een behoorlijke file te staan dus dat belooft een hoop goeds. Als Mica lekker een filmpje kijkt komen de heren langzaam opgang. Van Hiroshima tot golf 1 &2 komen voorbij evenals natuurlijk Afghanistan….Na 1:30 komen we weer op de campsite, misselijk en wel. Onze chauffeur terug, Mike, was nogal een sprintertje van stoplicht naar stoplicht en van opstopping naar volgende file. Thuis nog wat na praten en facetimen met Yvette een andere aupair hier in Amerika. Ons oogjes vallen tevreden dicht na een interessant vermoeiend warm dagje Washington.