Eten bij Nick

We worden waker in the amarican in in Pigeon. Opzich logisch want we zijn er ook gaan slapen. Maar als een wijs spreekwoord zegt wat happens in Pigeon stays in Pigeon. Door ons getreuzel missen we helaas net het ontbijt dat bij ons aankomst direct van de balie wordt getrokken door de bediening. Dus maar weer eens bollen van de walmart met phillidelphia with herbes. Nu op naar Smoky Mountain NP. Hier bezoeken we het visitor center waarna we de Laural Fall trail gaan lopen, een beste klim over smalle glibberige paadjes maar voor een mooi fotomoment doe je een hoop. Het was weer de moeite waard. Als we doorrijden naar Newfound Gap gaat de hemel weer open en moeten wij de auto weer door allerlei spontaan ontstaande rivieren bergop rijden. Bij de Gap hebben we drie wat drogere minuten voor de foto’s. We rijden het parc door 30 mooie mijlen en vele vieuwpoints uit en zetten koers op een campsite richting Colombia. We rijden weer een beetje old school omdat het internet hier niet altijd even dekkend is en de navigatie dat wel nodig heeft. Maarja we moeten naar de oost kust dus kunnen we globaal de bordjes met East aanhouden. Na alle regen van vandaag boeken we toch maar weer eens een motel. Dit maal een van de red roof keten. Als we aankomen is het 83F en zijn we heel blij met de airco. We gaan even naar Nick voor een pita gyros, als we terug lopen wordt de hemel al git zwart en als we net in ons kamer zijn begint het te waaien en te hozen. Geen spijt dat we geen camping hebben gedaan. Mica herpakt de koffers we zitten alweer richting het eind van ons avontuur en morgen gaan we de tent e.d. naar Megans ouders brengen. Maar nu eerst nog eens lekker slapen. Welterusten