Mica Thuis Brengen

Lief Dagboek
Wat vanaf zaterdag al vast stond gaat vandaag gebeuren, we moeten Mica weer afstaan. Als we allemaal weer fris en monter zijn doen we nog een broodje. Ik probeer wat te treuzelen maar Mica heeft het door. We gaan vandaag weer naar haar kindjes, ze heeft ze gemist. We rijden een een strakke baan zonder pauze of koffie van Millersville naar Garnet Valley. Waar Mica woont. Gelukkig zijn we nog op tijd om Christopher van de schoolbus te halen. Op de hoek van Robert Adams ct staan we te wachten, maar zal hij hier eigenlijk wel komen er zijn ook hier veel D tours. Gelukkig heeft Christopher daar geen last van en wordt ie op tijd afgeleverd. Hij is erg blij Mica weer te zien, en ons ook een beetje. Als we C thuis brengen ontmoeten wij opa en oma voor het eerst, ook weer leuke mensen uit Atlanta. Gelijk hele verhalen en of je erbij hoort. Nu komen Emily, het kleine zusje van C en Megan ook tevoorschijn en wordt er dik gehuged. Wij blijven nog een uurtje maar gaan dan toch echt ons slaapplek voor vanavond opzoeken. Onderweg Snel bij de Wal-Mart naar binnen, het is lekker weer dus de bbq mag weer uit zijn opberg vak. Voor de verdere dagen ook maar ingeslagen, je weet hier nooit wat je tegen komt. Zo verkopen ze bier en zo weer niet, raar volk hier. Gelukkig lijdt onze navigatie ons weer over smalle weggetjes die verder ook nog zo schuin zijn dat ik af en toe het idee heb om te vallen. Je bent vaak te bang dus ik negeer het en kom veilig aan op de camping. Gezellig praatje en als we worden voor gereden door een slippende golfkar gaan wij ook hikkend omhoog, moet een mooi plaatsje worden. En idd het wordt de 62 met dubbelle knik in de oprit. Na wat overleg doen we toch de 61 met een recht achteruit ingang en over twee dagen vol gas vooruit tegen de berg op weer weg. Als we staan sprokkel ik wat hout, voor de vuurkorf, en als ik daar mee klaar ben gaan de kolen op de bbq en de fik erin. We eten er weer goed van nu we weer met zijn tweeën zijn. Dan het fikkie in de korf en de romantische avond kan niet meer stuk. Tenminste zou je denken, als het koud wordt gaan we naar binnen en arriveren onze nieuwe buren met een vouwwagen. Ze krijgen hem net droog omhoog. Het vuur gaat nu vanzelf uit, we kijken nog wat sterkste man van Amerika. Dan naar bed. Rond 2 start the thunderstorms. Een spektakel van twee uur achter elkaar, aan eens flitsen en donders recht over ons heen. Best indrukwekkend. Maar toch proberen te slapen maar, morgen hebben we een feestje.