Ever Called 911

15-4-2017
Lief dagboek
Ons eerste nachtje jetleggen of gewoon slecht slapen in een airport hotel zit erop. Alhoewel we een leuke kamer hadden met 2 queensize bedden konden we de slaap slecht houden. Om 5 uur dus al op, en wachten tot 5 voor 8. We hebben alle grote zenders gehad van nbc tot fox tot abc en the sports channel. We zijn er nu echt van overtuigd dat Amerikanen een typisch volkje zijn. Op elk channel wel een ontspoorde vader of buurman. Natuurlijk ook de agent die buiten zijn boekje ging. Maar goed wij om 7:55 na de pizza left overs van gisteravond te hebben gegeten in de lobby hangen. Om 8:45 komt een apostel ons halen, we mogen met zes Duitsers in het busje, we stappen tactisch als laatst in, want…. 35 minuten later zijn we bij Road Bear en stappen dus als eerste uit en gaan als eerste inchecken. Je kunt wel van Duitsers winnen moet je gewoon ff nadenken. De Rv is weer een verassing. Hij is wederom groter dan we hadden verwacht en we hebben 1 slide out waarin we voor de verandering eens dwars op de rijrichting gaan slapen, nadeel is dat je elke dag je bed opnieuw op moet maken, voordelen des te meer. Al was het dolby surround systeem in ons master bedroom en de boxen aan de buitenkant van de RV. De douche is ook weer gemaakt voor wat vollere mensen win win. Maaar hij is ook nog eens nagel nieuw wat dan ook weer lekker ruikt. WIN WIN WIN. Ook zijn er nog natuurlijk de kersen op de taart, we gaan vandaag boodschappen doen met Mica. Het was praktisch onhandig dat ze naar ons kwam dus wij naar haar, its only two hours. Lekker kunnen wennen aan het schommelen van de bus en de besturing. Naar een prima verlopen trip aangekomen bij het paleis waar Mica woont ( eerste krassen op het dak, mooie bomen) Zo blij haar weer te zien na zo een korte tijd. Leuk gezin lieve kindertjes en wij op naar de plaatselijke Albert Heijn. Albert Heijn? Als je het vergelijkt met de producten en het personeel is Walmart een Aldi en Wegmans de winkel waar W.A. van Buuren ook wel shopt. Erg leuk. Na de boodschappen stress gaan we nog ff naar Wawa’s Mica trakteert op plaatselijke specialiteiten, snap nu echt dat Amerikanen soms 2 maatjes meer hebben. Heerlijk. Nu mica naar huis gebracht de navigatie in gesteld en off we go. Als we Pennsylvania weer uit rijden snel over de boarder een fles Bacardi gescoord, ook zo een Amerikaans dingetje van hier niet en 200 meter verder mag het wel. Laat de pret niet drukken 21:00 gaat ie open. Langzaam rijden we het donker in de rv doet wat ie moet doen en we naderen Long Island een aanrijd route naar de campground waarbij elke brug lager lijkt te worden. Wij zijn 12”high en we naderen nu toch echt de ondergrens en de borden zeggen ons de weg te gaan verlaten. We rijden een stuk secundair van 7 kilometer en denk ga het maar weer eens proberen. Alhoewel er cars only op de weg staat, en we op dat moment niet meer terug konden moeten we door. De eerste brug gelijk weer erg laag direct besluiten er weer af te gaan,, echter u begrijpt we rijden af op een brug van 11”. In de ankers, wat nu. Het is druk druk op deze weg toeterende mensen schelden en vloeken naar deze eenvoudige reizigers. Last option Dail 911. Nu moet ik in mijn beste Engels uitleggen waarom ik bel waar ik sta wat ik wil en hoe het komt. Inmiddels nog meer auto’s boze mensen en toeters. Lang verhaal kort nog even een Nederlandse tolk ertussen door, de weg wordt vierkant afgezet door 4 uiterst vriendelijke agenten die deze simpele Europeaan wel ff gaan helpen. We kunnen inch bij inch de brug in het midden passeren en wij worden geëscorteerd door twee policecars en van de parkway afgevoerd. Nu moeten we alleen nog ff in het donker in dit gebied ontworpen voor kabouters de campsite weten te vinden. Ook daarvoor is de oplossing nabij. De uiterst vriendelijke meedenkende donkere police officer escorteert ons naar de campground die ik denk ik nooit gevonden zou hebben. Voor morgen schrijft hij de route uit zonder tunnels of bruggen en dus geen bon. Toppertje en hulde voor deze man. De campground is 1 donkere plaat cement en we parkeren de camper. Nu pakken we de spullen uit de kasten in. Om 23:30 kijken we terug op een mooie dag.
PS Fotos volgen