Arme Kimberley

Lief dagboek
Gisteravond is Kimberley en haar kersverse man ook nog aangekomen. Pech voor Kimberley en haar kersverse man was dat onze auto voor hun hut stond
En de matrassen zijn bekleed met vers knisperend plastic, een mooi begin van je honeymoon lijkt mij.
Als vervolgens bij ons om 7 uur raveie klinkt is het gedaan met de rust. Auto open auto dicht, daarna gaan john en mica douchen en
daarna opnieuw auto open auto dicht. Daarna verlaten we het door het slechte weer van laatste dagen modderige terrein en zetten koers op Badlands.
Heeft niks te maken met Micheal Jackson maar gewoon met aardplaten schelpen en vulkanen. Onderweg eerst maar weer eens tanken en wat eten. We doen dat
Dit keer met een kompleet bataljon communicatie troepen van het Amerikaanse leger, bijzonder hieraan was dat het voor 95% bestond uit vrouwen en het waren er een hoop.
Nadat mica de motor weer een aantal maal tot het uiterste had gedreven kwamen we bij een niet zo een vrolijke ranger die ons vertelde dat onze pas bijna verliep.
Echter bijna telt niet en goed 15 minuten later loop ik mijn eerste hike van 5 mile op mijn teenslippers. Je hoort de mede hikeisten praten maar ik trek me hier niks
Van aan het is 72F. We maken mooie foto en geen na de hike naar het visitor center voor ansichtkaarten en wifi. Of juist andersom.
Hierna zetten we koers op ons volgende r&b in athol. Een rit van vier uur, echter gaan we weer door een tijdgrens dus duurt de rit 5 uur.
Als we aankomen in athol gaan we ff tanken en trekken de auto door de wasstraat, het lijkt wel of deze met een bataljon communicatie troepen de bossen is ingeweest.
Nu op naar onze hut. We hebben een landhuis voor 9 personen met zijn tweeën Het hangt vol met opgezette dieren, heel bijzonder.
Van mica mocht het wel iets minder. We gaan lekker bbqen met vliegen dus direct na het eten naar binnen. Lekker wasje en droger draaien en dagboek tikken.
Het was een mooie dag. Welterusten