Angels landing
Door: fromhoorntousa
Blijf op de hoogte en volg John
18 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Bryce Canyon
Lief Dagboek
Het is vandaag woensdag in zion en de meiden hebben een baaldag.Ik loop naar de supermarket en koop daar 2 doosjes eieren van 6. Daarna gaan we ze thuis lekker bakken. Mica zit buiten de rv met de broodrooster om het niet zo lekkere Amerikaanse brood te verbranden. Alles is beter dan het zo te eten. Ik moet niet vergeten, en daarom schrijf ik het op, dat ik volgende keer geen tomaat in de omelet van de kinderen doe. Overigens wel jammer dat ze dit na het eten zeggen en eigenlijk was het dus zo slecht nog niet denk ik. Jim heeft een onmogelijke trail gezien in de map en guide van dit national park. Het is de angels landing trail. Deze trail heeft een lengte van 8.7 km en een hoogte verschil van 453 meter of klinkt het beter als ik 1488 foot zeg? We vertrekken om 11 uur met de visitorsbus en staan om 11:31 aan de voet van de berg.We hebben 8 halve liters water mee, 1 energie drink en 2 appels. Jim denkt dat dit teveel is. Als we beginnen aan de voettocht worden normale mensen geacht siesta te gaan doen maar wij gaan bij 32 graden klimmen. Wij werken ons binnen 1 uur en 50 minuten een baan naar boven. Alles begint met keurig nette betonnen paadjes al snel veranderd ons feel good pad in een zigzaggend stijl omhooggaande kwelling. Wel komen ons allerlei vrolijk kijkende mensen ons tegemoed, ik snap nu waarom. Als de normale paden zijn afgelopen moeten we een rim over. De mensen die mij iets beter , denken te, kennen. Weten dat ik op de zaterdag telegraaf al last heb van hoogtevrees.of zoals ze hier schrijven: fearful of heights. Maargoed dapper als ik ben loop ik dicht langs de ketting, die over de rim loopt, langs afgronden van wel 300 meter diep. 1 misstap en er is een plek over in het vliegtuig terug. Samen met jim nutig ik boven de energie drink en kom tot de conclussie dat ik eigenlijk niet meer terug durf. Kleinigheidje houdt je toch dus alle moed bij elkaar gepakt en opstaan. Voor deardevil Jim is er gelukkig nog een iets hoger uitzicht punt en klimt daarop. Mijn hart deed het toch al niet meer dus van de adrenaline die hierdoor vrijkwam merkte ik ook niets. Toen weer naar beneden. Wat omhoog langs de ketting al onmogelijk leek is omlaag, met je gezicht naar beneden, nog spannender. Dus snel door en maar zo min mogelijk kijken. Als het smalle rim gedeelte gedaan is kunnen we de betonnen paadjes naar beneden ook weer gaan volgen, onderweg komen we nog 2 meiden tegen die we ook in de upper canyon gezien hebben 2 dagen terug. Als je al dacht dat Nederland klein was….En weer door. Beneden aangekomen wachten we op de bus die ons terug brengt. Niemand wil er naast me zitten in de bus, snap er niets van. Terug bij watchman campground aangekomen zien we Mica. Ze gaat zo zwemmen en vindt het niet erg dat we terug zijn. 10 minuten later liggen we af te koelen in het bergwater. Aggie drijgt nog te worden meegetrokken in een stroom versnelling maar door adequaat handelen van de reisleider wordt erger voorkomen. Ze hebben hier trouwens ook van die riffu visjes of zo die ze ook bij de zwaluwehoeve hebben. Dit zijn van die beestjes die je huidschilfers opeten. Best wel bijzonder als er een vis aan je zit te happen, dacht eerst dat het piranha’s waren . Na een uurtje plonsen douchen in de rv daarna vuil water tanks legen en water laden. Terug op de plek eten koken en afwassen. Overigens is er hier wel in tegenstelling van wat belooft is internet. Hetgeen me mooi de ruimte geeft om ons dagboek online te zetten. Het is nu 5 voor 12 in Nederland 5 voor acht dus ga ik dit verslag uploaden en naar bed. Morgen viva las Vegas.
Het is vandaag woensdag in zion en de meiden hebben een baaldag.Ik loop naar de supermarket en koop daar 2 doosjes eieren van 6. Daarna gaan we ze thuis lekker bakken. Mica zit buiten de rv met de broodrooster om het niet zo lekkere Amerikaanse brood te verbranden. Alles is beter dan het zo te eten. Ik moet niet vergeten, en daarom schrijf ik het op, dat ik volgende keer geen tomaat in de omelet van de kinderen doe. Overigens wel jammer dat ze dit na het eten zeggen en eigenlijk was het dus zo slecht nog niet denk ik. Jim heeft een onmogelijke trail gezien in de map en guide van dit national park. Het is de angels landing trail. Deze trail heeft een lengte van 8.7 km en een hoogte verschil van 453 meter of klinkt het beter als ik 1488 foot zeg? We vertrekken om 11 uur met de visitorsbus en staan om 11:31 aan de voet van de berg.We hebben 8 halve liters water mee, 1 energie drink en 2 appels. Jim denkt dat dit teveel is. Als we beginnen aan de voettocht worden normale mensen geacht siesta te gaan doen maar wij gaan bij 32 graden klimmen. Wij werken ons binnen 1 uur en 50 minuten een baan naar boven. Alles begint met keurig nette betonnen paadjes al snel veranderd ons feel good pad in een zigzaggend stijl omhooggaande kwelling. Wel komen ons allerlei vrolijk kijkende mensen ons tegemoed, ik snap nu waarom. Als de normale paden zijn afgelopen moeten we een rim over. De mensen die mij iets beter , denken te, kennen. Weten dat ik op de zaterdag telegraaf al last heb van hoogtevrees.of zoals ze hier schrijven: fearful of heights. Maargoed dapper als ik ben loop ik dicht langs de ketting, die over de rim loopt, langs afgronden van wel 300 meter diep. 1 misstap en er is een plek over in het vliegtuig terug. Samen met jim nutig ik boven de energie drink en kom tot de conclussie dat ik eigenlijk niet meer terug durf. Kleinigheidje houdt je toch dus alle moed bij elkaar gepakt en opstaan. Voor deardevil Jim is er gelukkig nog een iets hoger uitzicht punt en klimt daarop. Mijn hart deed het toch al niet meer dus van de adrenaline die hierdoor vrijkwam merkte ik ook niets. Toen weer naar beneden. Wat omhoog langs de ketting al onmogelijk leek is omlaag, met je gezicht naar beneden, nog spannender. Dus snel door en maar zo min mogelijk kijken. Als het smalle rim gedeelte gedaan is kunnen we de betonnen paadjes naar beneden ook weer gaan volgen, onderweg komen we nog 2 meiden tegen die we ook in de upper canyon gezien hebben 2 dagen terug. Als je al dacht dat Nederland klein was….En weer door. Beneden aangekomen wachten we op de bus die ons terug brengt. Niemand wil er naast me zitten in de bus, snap er niets van. Terug bij watchman campground aangekomen zien we Mica. Ze gaat zo zwemmen en vindt het niet erg dat we terug zijn. 10 minuten later liggen we af te koelen in het bergwater. Aggie drijgt nog te worden meegetrokken in een stroom versnelling maar door adequaat handelen van de reisleider wordt erger voorkomen. Ze hebben hier trouwens ook van die riffu visjes of zo die ze ook bij de zwaluwehoeve hebben. Dit zijn van die beestjes die je huidschilfers opeten. Best wel bijzonder als er een vis aan je zit te happen, dacht eerst dat het piranha’s waren . Na een uurtje plonsen douchen in de rv daarna vuil water tanks legen en water laden. Terug op de plek eten koken en afwassen. Overigens is er hier wel in tegenstelling van wat belooft is internet. Hetgeen me mooi de ruimte geeft om ons dagboek online te zetten. Het is nu 5 voor 12 in Nederland 5 voor acht dus ga ik dit verslag uploaden en naar bed. Morgen viva las Vegas.
-
18 Augustus 2011 - 08:44
Erik:
Hoe verleidelijk ook, ik zal niet reageren op de foto van de reddingsactie van de reisleider, het oprechte geluk laat me niet onberoerd!
Top te horen dat je je hoogte-angst hebt overwonnen en zelfs slangen zonder te bibberen scherp weet vast te leggen.
Ga zo door en nog veel plezier! -
18 Augustus 2011 - 09:28
Tony:
Je hebt het toch maar weer geklommen ondanks hoogtevrees, het ziet er inderdaad smal en hoog uit op de foto.
Ik zou zo met jullie zwemmen willen.
Dit is de laatste reactie voorlopig, want wij gaan morgen naar Ierland . Dus nog veel plezier. -
18 Augustus 2011 - 13:54
Amanda:
hallo lieve buurtjes,
wij zijn weer op de thuis basis en de vissen zeggen allemaal nog blub.
heb ze gisteren voor het eerst gevoerd (1ste dag thuis) en toen bleken opa en oma al een paar dagen aanwezig, maar niet dubbel gegaan dus goed.
Omgangsregeling voor de vissen getroffen, ik mag er vanaf vrijdag weer voor zorgen.
Het is wat veel om alle verslagen in een keer door te nemen, maar zal ze vanaf nu gaan volgen. Ziet er wel super uit!!!!
Geniet nog met volle teugen en als ik ff langs moet komen hoor ik dat graag :-).
xxx -
18 Augustus 2011 - 22:41
Marjan:
Petje af... voor iemand die al hoogte vrees heeft op de zaterdag telegraaf heb jij het vandaag geweldig gedaan!
Ik heb genoten van de prachtige foto's. Je trotse zus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
